Καταχωρημένα σχόλια στο προφίλ » Προβολή σχολίου.
NATAMAKIA
ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΜΕ ΟΜΟΙΟΚΑΤΑΛΗΞΙΑ
Μια στους ουρανούς πετούσα
Μια στη γη προσγειωνόμουν
Μπανανόφλουδες πατούσα
Γκρεμιζόμουν.. τσακιζόμουν !...
Μου γλιστρούσαν απ' τα χέρια
Όνειρα, γέλια, ελπίδες
Και με κοφτερά μαχαίρια
Χάραζε η ζωή ρυτίδες...
Κι έλεγα πως θα πεθάνω
Δίχως τίποτε να ζήσω
Ό,τι βρίσκω θα το χάνω
Και ποτέ δεν θ' αγαπήσω...
Με τον τρόμο του θανάτου
Και με δάκρυα στα μάτια
Στην αντάρα του κυμάτου
Έγινα χίλια κομμάτια...
Μα σαν έπιασα την πένα
Άλλαξε η μέρα χρώμα
Βίωσα μια νέα γέννα
Στάλαξε νερό στο χώμα...
Και φυτρώσανε μυριάδες
Μυρωμένα άσπρα κρίνα
Πλημμυρίσαν πεδιάδες
Βρήκε η αγάπη σχήμα...
Τόσα χρόνια να γυρεύω
Μέσα στη ζωή αξία
Τώρα πλάϊ σου χορεύω
... Ομοιοκαταληξία ...
επλιζω να σας αρεσε
Μια στους ουρανούς πετούσα
Μια στη γη προσγειωνόμουν
Μπανανόφλουδες πατούσα
Γκρεμιζόμουν.. τσακιζόμουν !...
Μου γλιστρούσαν απ' τα χέρια
Όνειρα, γέλια, ελπίδες
Και με κοφτερά μαχαίρια
Χάραζε η ζωή ρυτίδες...
Κι έλεγα πως θα πεθάνω
Δίχως τίποτε να ζήσω
Ό,τι βρίσκω θα το χάνω
Και ποτέ δεν θ' αγαπήσω...
Με τον τρόμο του θανάτου
Και με δάκρυα στα μάτια
Στην αντάρα του κυμάτου
Έγινα χίλια κομμάτια...
Μα σαν έπιασα την πένα
Άλλαξε η μέρα χρώμα
Βίωσα μια νέα γέννα
Στάλαξε νερό στο χώμα...
Και φυτρώσανε μυριάδες
Μυρωμένα άσπρα κρίνα
Πλημμυρίσαν πεδιάδες
Βρήκε η αγάπη σχήμα...
Τόσα χρόνια να γυρεύω
Μέσα στη ζωή αξία
Τώρα πλάϊ σου χορεύω
... Ομοιοκαταληξία ...
επλιζω να σας αρεσε
13-01-2015, 16:43
(Χαρακτήρες που απομένουν: 1200)