SANI

16-12-2012, 11:07

Πρόσφατα ανακάλυψα πόσο λάθος είναι να δίνεις... Όχι ότι υλικό αγαθό μπορείς, αλλά εσένα... Όχι εσένα σαν άτομο, αλλά σαν προσωπικότητα. Όχι γιατί είναι κακό, αλλά γιατί δε πρέπει...
Δε το πίστευα, όσες φορές και αν το άκουσα. Τώρα ξέρω πως ήμουν λάθος... Έπρεπε να άκουγα... Ήξερα τους κανόνες και εθελοτυφλούσα. Μερικές φορές είμαι τόσο παιδί... Κάνω χωρίς να σκέφτομαι... Μου αρέσει, δεν αντιλέγω, απλά έμαθα με τον άσχημο τρόπο ότι δε πρέπει να δείχνεις τι είσαι και τι μπορείς να γίνεις. Πρέπει να ακολουθείς μια πεπατημένη, ώστε να μπορείς να είσαι εσύ. Ακόμη και τώρα που το γράφω μου φαίνεται αδιανόητο...
"Στην αρχή πρέπει να δίνεις όσα λιγότερα γίνεται"... Πόσο δε συμφωνώ με αυτό και πόσο λάθος κάνω... Ίσως η ειλικρίνεια δεν είναι η λύση. Ίσως η διαφάνεια είναι η λάθος οπτική. Ίσως... Αυτό που ξέρω είναι ότι άλλη μια φορά βγήκα λάθος... σκάρτη... ανακυκλώσιμη...
Πιστεύω ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερο δίδαγμα απο την εμπειρία... Παθαίνεις και μαθαίνεις... Μαθαίνεις πως να μην είσαι εσύ... Πόσο λάθος είναι να είσαι ο εαυτός σου... Τουλάχιστον στην αρχή... Όσο και να το άκουγα... το ίδιο μου έκανε... Το κατάλαβα όμως... Κάλλιο αργά παρά ποτέ, έτσι; Σοφή κουβέντα!
Δε λυπάμαι, όχι αυτή τη φορά. Δεν έχασα κάτι και ο πόνος φεύγει. Η γνώση και η ζωή ή η καρδιά αν θέλετε, είναι σαν τη πέτρα και τη λίμνη. Όταν θα της πετάξεις την πέτρα, θα ταράξεις τα νερά της για λίγο...
Έπειτα θα έρθει η γαλήνη και πάλι...
Η πέτρα όμως,
θα είναι για πάντα εκεί...Λάθος αξίες... ξανά...

δημιουργία

16-12-2012

τελευταία καταχώρηση

16-12-2012

απαντήσεις 0

προβολές 1333

Συνδέσου στον λογαριασμό σου, για να απαντήσεις σε αυτό το θέμα.

Διάβασε και αυτά