Ο Ιβάνωφ είναι ένας ευσυνείδητος υπάλληλος. Κάποια στιγμή θέλει να αναφέρει κάτι επείγον στο διευθυντή του. Ο διευθυντής έχει ένα πολυτελέστατο γραφείο, με ηχομόνωση, ακριβά έπιπλα, ένα πολύ ωραίο ρολόι τοίχου και ακριβά χαλιά. Συνήθως όμως δε βρίσκεται ο ίδιος εκεί. Ο Ιβάνωφ χτυπάει την πόρτα του γραφείου, μπαίνει μέσα και διαπιστώνει ότι ο διευθυντής λείπει. Δεν έχει δικό του ρολόι, αλλά ακούει το ρολόι του γραφείου να χτυπά έναν μοναδικό χτύπο. Χωρίς να κοιτάξει τι ώρα δείχνει το ρολόι, ο Ιβάνωφ βγαίνει από το γραφείο, αφήνει την πόρτα ανοιχτή και περιμένει στον προθάλαμο. Μετά από μισή ώρα ξανακούει από το ρολόι του γραφείου πάλι έναν χτύπο. Μετά από άλλη μισή ώρα ξανακούει έναν μοναδικό χτύπο. Ο διευθυντής ακόμα δεν έχει επιστρέψει. Τώρα ο Ιβάνωφ έχει αρχίσει να χάνει την υπομονή του. Περιμένει άλλη μισή ώρα και ακούει τον μοναδικό χτύπο του ρολογιού για τέταρτη συνεχή φορά. Εκνευρισμένος ρωτά τη γραμματέα του διευθυντή, η οποία του απαντά ότι ο διευθυντής έφυγε από το γραφείο του για μεσημεριανό φαγητό λίγο πριν έρθει ο Ιβάνωφ. Ο ίδιος γνωρίζει ότι το ρολόι σημαίνει τις ακέραιες ώρες με ισάριθμους χτύπους και τις μισές ώρες μ’ έναν χτύπο. Τι ώρα το αργότερο μπορεί να έφυγε ο διευθυντής;