- Τοτό γιατι προσευχεσαι;
- Η μητερα μου ειπε, πριν κοιμηθουμε πρεπει να κανουμε την προσευχή μας! Ο Τοτός γυρίζει από το σχολείο στο σπίτι του κλαίγοντας.
- Τι έχεις; Γιατί κλαις; τον ρωτά η μητέρα του.
- Με χτύπησε ο δάσκαλος.
- Και γιατί σε χτύπησε;
- Να, γιατί απάντησα σε μια ερώτηση που κανείς άλλος δεν μπορούσε να απαντήσει.
- Τι; Και αντί να σου βάλει άριστα σε χτύπησε; Και ποια ήταν αυτή η ερώτηση;
- Ποιος έσπασε το τζάμι του σχολείου... Ο Τοτός λεει στην Αννούλα:
-Αύριο μετά το σχολείο έλα στο σπίτι μου, δεν θα είναι κανείς.
- Εντάξει! απαντά εκείνη.
Την επόμενη μέρα η Αννούλα πάει στο σπίτι του Τοτού και πράγματι δεν ήταν κανείς...! Ο Τοτός με τον πατέρα του κάθονται στο σαλόνι. Λέει ο μπαμπάς στον Τοτό:
- Πήγαινε στο υπνοδωμάτιο και φέρε μου τις παντόφλες μου.
Στο υπνοδωμάιτο κάθονται η αδερφή του Τοτού και μια φίλη της. Μπαίνοντας μέσα λέει ο Τοτός
- Ο μπαμπάς μου είπε να σας δείρω και τις δύο!
Η αδερφή του:
- Φύγε από δω ρε κωλόπαιδο!
- Δε με πιστεύεις; Άκου (και φωνάζει στον πατέρα του
Πατέρααα! Την μίαααα;- Και τις δύο ρε βλάκα! Σε ένα σχολείο με πλουσιόπαιδα βάζει η δασκάλα άσκηση για τη χρήση του επιρρήματος "προφανώς" στις προτάσεις.
Ξεκινάει η Ζέτα, κόρη βιομήχανου:
- Προχθές στη δεξίωση, δοκίμασα τα ορεκτικά και ήταν πολύ αλμυρά. Προφανώς το χαβιάρι δεν ήταν καλής ποιότητας.
- Μπράβο Ζέτα, λέει η δασκάλα και δίνει το λόγο στον Αρθούρο.
- Το Σάββατο κατεβήκαμε στο γκαράζ και είδα μόνο τη Bugatti και τη Bentley. Προφανώς ο μπαμπάς είχε πάει βόλτα με τη Rolls Royce.
Σειρά της Έλενας:
- Το καλοκαίρι πήγαμε κρουαζιέρα με τη μεγάλη μας θαλαμηγό. Προφανώς το μικρότερο σκάφος έμεινε στην ιδιωτική μαρίνα μας.
-Μπράβο Ελενίτσα, λέει η δασκάλα και αναγκαστικά δίνει το λόγο και στον Τοτό:
- Το καλοκαίρι που ήμουν στο χωριό, είδα τη γιαγιά να αρπάζει τη Financial Times του μπαμπά από το τραπέζι και να τρέχει προς το βουνό. Προφανώς την είχε πιάσει κόψιμο.
