Είμαστε πιο χαλαροί, πιο κουλ ρε παιδί μου από τους Αθηναίους. Αυτό το μαρτυρούν και μόνοι τους κάθε φορά που ανεβαίνουν πάνω.
Έχουμε τον πραγματικό γύρο. Με δυο ευρό τρως μισό γουρούνι και ένα χωράφι πατάτες. Στην Αθήνα συμβαίνει το απαράδεκτο γεγονός να έρχονται σε επαφή οι δύο άκρες της πίτας, με τον γύρο μέσα. Σε εμάς αυτό δεν συμβαίνει ούτε αν ζητήσεις σκέτη πίτα με κέτσαπ.
Τρώμε πρωινό μπουγάτσα με όλα τα καλά. Από τυρί και κιμά, μέχρι σπανάκι και μελιτζάνα.
Η Χαλκιδική είναι μια ώρα δρόμος.
Έχουμε την παραλία να βολτάρουμε, να παίρνουμε ισχυρές δόσεις θερμαϊκίλας, και να βλέπουμε το ηλιοβασίλεμα αραχτοί κοντά στον λευκό πύργο.
Έχουμε την ΠΑΟΚΑΡΑ. Τι να μας πουν τώρα και οι βάζελοι, οι γαύροι και τα χανούμια. Μιλάμε για άφθονο γέλιο και πάθος.
Έχουμε την καλύτερη ρετσίνα. Μαλαματίνα.
Έχουμε πολύ καλύτερα γλυκά. Το παραδέχονται και οι ίδιοι οι Αθηναίοι.
Η πόλη είναι μικρότερη και πιο ανθρώπινη. Λιγότερη κίνηση, μεγαλύτερη φιλικότητα. Συναντάς γνωστό σχεδόν όπου και να πας.
Δεν πρέπει να φύγεις 3 ώρες πριν για να πας στη δουλειά σου ή σε ραντεβού.
Η Ναυαρίνου είναι η μόνη πλατεία στην Ελλάδα που μαζεύει από τα πρεζόνια μέχρι τα σαλόνια. Χάι κλας κυρίες εναλλάσσονται με χίπιδες και αλκοόλες σε ένα άκρως ενδιαφέρον μπλέξιμο κοινωνικών τάξεων.
Η Θεσσαλονίκη είναι απείρως πιο χιλιοτραγουδισμένη από την Αθήνα πράγμα που μαρτυρά πως η πόλη εμπνέει περισσότερο.
Το μπιτ παζάρ είναι απείρως πιο ωραίο από του Ψυρρή. Συγκρίνετε και μόνοι σας.
Τα καλύτερα συγκροτήματα έχουν γεννηθεί και μεγαλουργήσει και Θεσσαλονίκη. Τρύπες και Σπαθιά αρκούν. Η Αθήνα ας αρκεστεί στους Πυξ Λαξ.
Είμαστε πιο κοντά στο εξωτερικό. Βουλγαρία, Αλβανία, Σκόπια, Τουρκία σε απόσταση αναπνοής.
Εμείς οι ίδιοι αποτελούμε τρανό παράδειγμα ανάμειξης πολιτισμών, χιούμορ και ακομπλεξάριστου στιλ αποδεχόμενοι τους χαρακτηρισμούς Βούλγαροι και Γάλλοι και νιώθωντας περήφανοι για αυτούς.
Είμαστε πιο ωραία φοιτητούπολη. Τα πανεπιστήμια είναι μαζεμένα και όλοι παραδέχονται ότι οι φοιτητές τα περνάν καλύτερα στην Θεσσαλονίκη παρά στην Αθήνα.
Είχαμε ΙΚΕΑ πριν από την Αθήνα.
Το αεροδρόμιο είναι ένα τέταρτο από την πόλη, κι όχι 2 ώρες όπως στην Αθήνα.
Γιατί την υπεραγαπώ;
Ας το δούμε αντικειμενικά… Πού αλλού θα βρεις όλα τα είδη διασκέδασης, όλες τις υπέροχες γεύσεις σε συνδυασμό με άπλετη ομορφιά; Όχι που είμαι γέννημα θρέμμα Σαλονικιά, αλλά σαν τη Θεσσαλονίκη δεν έχει. Λατρεύω τη θέα από τα κάθετα στενά της Τσιμισκή απ΄όπου ανοίγει το μάτι σου προς τη θάλασσα που τη βλέπεις να λαμπυρίζει και συμπεραίνεις πως είσαι μέρος μιας πόλης- παραμυθιού.
Θεσσαλονίκη, η τελειότερη φοιτητούπολη. "Η πόλη που δεν κοιμάται ποτέ", η πόλη που είναι τα πάντα γιατί έχει τα πάντα. Ο πεζόδρομος της Ικτίνου με τις κουλτουριάρικες καφετέριες, η Ροτόντα με τα φοιτητικά κρασάδικα, η καμάρα για τους βιαστικούς που θέλουν καφέ στο χέρι. Τα μπαράκια της παραλιακής, τα όμορφα γραφικά στενά της Άνω Πόλης. Τα κάστρα για ρομαντικά ραντεβού με θέα όλη την πόλη, ο πύργος του ΟΤΕ για καφέδες με θέα το επιβλητικό δημαρχείο και το Θερμαϊκό. Η μπυραρία στο λευκό Πύργο με την γκαρσόνα- καουμπόισσα που σας πληροφορεί για τα αμέτρητα είδη μπύρας.
Το "Λα Ρόζα" και το "Χαμπανίτα" για τους λάτρεις των λάτιν και σάλσα χορών. Μια βόλτα απ' έξω θα σας πείσει να μυηθείτε και εσείς στον μαγικό κόσμο της καυτής μπατσάτα και του τσα τσα τσα. Μεγάλα κλαμπ τύπου Vogue και W για τα πιο μοντέρνα γούστα, καθώς και ελληνάδικα κατά μήκος της παραλιακής. Τα τσιπουράδικα στην πλατεία Άθωνος, τα ταβερνάκια του μπιτ μπαζαρ.
Τα ωραία της Θεσσαλονίκης, της μεγάλης φτωχομάνας που ωστόσο ξέρει που να "θρέψει" τα παιδιά της. Αγγελάκη, Ναβαρίνου και Kαμάρα μέχρι να νυχτώσει και να κατευθυνθείς προς τα λαδάδικα για μεζέδες και ύστερα να ανηφορίσεις προς την Βαλαωρίτου για πιο ροκ καταστάσεις. Οι φίλοι της τζαζ συγκεντρώνονται, αφού εδώ το κλίμα σηκώνει... μπύρα φυσικά.
Γενικά γουστάρουμε που ζούμε εδώ και το ξέρουμε πως μας ζηλεύετε. Η πόλη μας είναι πιο γουστόζα κι ας μην διοργάνωσε και ολυμπιακούς (η αποθέωση του καπιταλισμού και του κεφαλαίου).
Γεια σου μάνα Σαλονίκη!
Άντε γεια μας ρε καρντάσια!
ΥΓ. το ποστ έχει χαβαλέδικο χαρακτήρα. Μην τα πάρουν τίποτα Αθηναίοι και αρχίσουν να ξεσπαθώνουν. Τους αγαπάμε το ίδιο με τους Θεσσαλονικείς κι ας ζουν χειρότερα από μας.
