ΠΟΤΕ ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΣΥΝΟΜΩΤΟΥΝ ΥΠΕΡ ΜΑΣ !!! .Ποσες φορες δε βρεθηκαμε σε δειλημα και αμηχανια, οταν ο εσωτερος πυρηνας του εγω μας μας προετρεπε σε μια πραξη θυσιας η αρετης βρισκομενοι εμπρος σε ενα απροσμενο γεγονος! Και τις περισοτερες φορες δειλιασαμε και αποχωρησαμε αφου αλωστε στα επομενα δυο με τρια λεπτα ηδη ηταν παρελθον απο το οπτικο μας πεδιο και αλλος ο προορισμος μας! Η ρουτινα των μεγαλουπολεων και οι ρυθμοι τους οποιους διαβενουμε, αλλα και η αποξενωση που εχει δημιουργηθει στις διαπροσωπικες μας σχεσεις, ειναι ενας λογος που μας φερνει πολλες φορες σε αυτο το δειλημα! Ζομπι ξυπναμε, Ζομπι πορευομαστε καθ' ολη τη διαρκεια της ημερας, Ζομπι πεφτουμε για υπνο! Η ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΑ ΔΙΑΛΕΞΗ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ!!! Οταν καποτε προσπαθησα να σπασω αυτα τα δεσμα της αδιαφοριας μεσα μου,φυσικα ηρθα αντιμετωπος με αυτο που ηδη ειχα χτισει! Σοκαριστηκα σε σημειο το οποιο με εκανε να νιωθω Εξωγηινος, (εγω θα βγαλω τα καστανα απο τη φωτια, ελεγε μεσα μου μια φωνη,κοιτα τη δουλεια σου μια χαρα εισαι τι τα θες τωρα αυτα) Και επειδη τα λογια πολλες φορες μενουν λογια θα παραθεσω καποια ζωντανα παραδειγματα ! Πρωτη αποπειρα ηταν το να μην πιανω θεση στο λεωφορειο και ας ειχε καποιες θεσης κενες,με την σκεψη οτι ολο και καποιος γηραιοτερος θα εμπενε στο μεταξυ! Ευκολο ξερω, αλλα κουραστικο οταν μετα απο την επιπονη δεκαωρη εργασια μου επερνα το δρομο του γυρισμου! Αποτελεσμα=συνηδειτοποιησα με το χρονο εφοσον μου εγινε συνηθεια και βιωμα (ο σκοπος για τον οποιο το κανω) το οτι οχι μονο κουρασμενος δε γυριζα σπιτι αλλα και αναζωγοονημενος! Ασε που πλεον ειχα εξασκηθει και αντεχα περισοτερο! Καποα μερα βρεθηκα μπροστα απο καποιν ανημπορο γερακο αυτους με το μπαστουνακι, και νατο παλι το δειλημα! Οντως τον επιασα απο τη μασχαλη και με ωραιο τροπο του λεω παπου ελα να περασουμε μαζι τα φαναρια! Δεν κρυβω οτι ειχα κατακκοκινισει και ενιωθα ντροπη!!!! Αν ειναι δυνατον κι ομως, λες κι εκανα κατι το ασχημο, Ζομπι βλεπεις! Εδω το αποτελεσμα βγηκε καπως διαφορετικα σε ενα αλλο περιστατικο! Καθως κατηφοριζα το δρομο με σκοπο να πληρωσω τη ΔΕΗ στο καταστημα δεκα λεπτα απο το σπιτι μου,βλεπω στην ακρη του πεζοδρομιου και τριαντα μετρα απο το αστυνομικο τμημα, ενα παληκαρι σωριασμενο (κοινως λιωμα απο ουσιες)! Πλεον η αντιδραση μου δεν ειχε ουτε δειλημα ουτε αμηχανια! Αφου τον ανασηκωσα σε μια ευπρεπη σταση και καταλαβα την κατασταση του, στρεφομαι προς το αστυνομικο τμημα (ο σκοπος και κανα δυο αλλοι αντιληφθηκαν το γεγονος) και τρεχω προς τα εκει! Λες και εκανε εφοδο ο Ταξιαρχος αντεδρασαν, ηδη ειχε πεσει συρμα και ειχαν βγει κι αλλοι εξω! Ρε παιδια τι κανετε , δε βλεπετε το παλικαρι σωριασμενο τοση ωρα? Εε κοιτα μου λενε τον ειχαμε απο το πρωι εδω τον ταισαμε του δωσαμε και λεφτα αλλα δεν συνερχετε και τον αφησαμε! Ναι ρε παιδια οκ, αλλα που στο ελεος του θεου? να ειναι και κανα γειτονοπουλο και να το βλεπουν οι γειτονες , δεν ειναι σωστο! Καλεστε ρε παιδια ενα ασθενοφορο χρειαζετε νοσηλια το παλικαρι!Αφου με διαβεβαιωσαν οτι θα το κανουν, συνεχισα την πορεια μου, πληρωσα τη ΔΕΗ (δεκα λεπτα υποθεση) και κατα την επιστροφη μου ειδα οτι πραγματι ειχε ερθει ασθενοφορο και περιεθαλπτε το παλικαρι! Ανακουφισμενος συνεχισα την επιστροφη για το σπιτι μη εχοντας καν στο νου μου οτι επετελεσα καποια πραξη αρετης, ηταν ολα τοσο φυσιολογικα!!! Συμπερασμα οτι υπο αλλες συνθηκες ισως ακουγα και κανα μπινελικι απο τους αστυνομικους, αλλα φαινετε οτι ειχε συνομωτισει το συμπαν υπερ μου!!! Λενε οτι στη φωτια και στον πολεμο εαν πεσης με πνευμα αυτοθυσιας δε σε ακουμπαει τιποτα, τυχαιο? .ΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΒΙΟ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ. .πρὸς τὸν αἰτιασάμενον ὡς εἴη μὴ ἀγαθῷ ἔρανον δεδωκώς-φέρεται γὰρ καὶ οὕτως-

Σε κάποιον που του ζήτησε να του εξηγήσει για ποιον λόγο συνείσφερε χρηματική βοήθεια σε κάποιον που δεν ήταν ενάρετος- από ότι λέγεται του απάντησε ως εξής-

«οὐ τῷ ἀνθρώπῳ,» φησίν, «ἔδωκα, ἀλλὰ τῷ ἀνθρωπίνῳ.»

«Δεν συνείσφερα προς όφελος αυτού του ανθρώπου, αλλά προς όφελος της ανθρώπινης αξιοπρέπειας»

Διαπιστώνουμε για άλλη μία φορά, ότι ο Αριστοτέλης διέπεται από ένα επίπεδο ύψιστης αγαθοεργίας και ανθρωπιάς το οποίο κάνει όσους βρίσκονται κοντά του να απορούν!

Βλέπουμε ότι σεβάστηκε την ανθρώπινη αξιοπρέπεια ενός μη αξιοπρεπούς ανθρώπου. Σεβάστηκε δηλαδή έναν άνθρωπο που ούτε ο ίδιος δεν σεβόταν τον εαυτό του